De nabijheid van God
De nabijheid van onze Vader in gebrokenheid
Een meditatie op Psalm 34:19
"De Here is heel dicht bij mensen met groot verdriet, Hij helpt hen die terneergeslagen zijn."
Psalm 34:19 (HTB)
Stilte in het verdriet
Er zijn momenten in het leven waarin woorden tekortschieten. Wanneer het verdriet te diep is voor uitleg. En toch, juist in zulke momenten, klinkt er een stem van hoop door de eeuwen heen. Psalm 34:19 draagt een belofte niet van snelle genezing, maar van goddelijke nabijheid.
Voor ons is deze belofte kostbaar. Niet als religieuze formule, maar als levend getuigenis van wie onze God is: nabij, redder van gebrokenen, helper van terneergeslagenen.
Een verhaal van troost: Charles Spurgeon
Neem het leven van Charles Haddon Spurgeon, de prins der predikers en Baptistenvoorganger uit de 19e eeuw. Velen kennen zijn vurige preken en theologische diepgang, maar minder bekend is de diepte van zijn persoonlijke lijden.
Spurgeon leed aan chronische depressie. In een tijd waarin geestelijk lijden nauwelijks werd erkend, sprak hij openlijk over zijn verdriet, zijn eenzaamheid en zijn wanhoop. Tijdens een tragisch incident in 1856, waarbij paniek uitbrak tijdens een van zijn preken en mensen omkwamen, werd hij diep gebroken. Hij schreef later dat hij:
"gezonken was in een put, donkerder dan de nacht zelf."
En juist daar, in de duisternis, ontdekte Spurgeon de waarheid van Psalm 34:19. Hij getuigde:
"Ik heb meer van God geleerd in het dal van wanhoop dan op de zonnige toppen van voorspoed."
Dit is geen goedkope troost. Dit is het getuigenis van een man die het lijden niet ontweek, maar Gods nabijheid vond te midden van zijn gebrokenheid.
De Heilige Geest: Trooster in ons midden
Ik geloof dat de Heilige Geest in ons woont. Niet alleen om ons kracht te geven voor dienst, maar ook om ons te troosten in onze diepste pijn. In een wereld die pijn probeert te sussen met oppervlakkige afleiding, leert deze psalm ons iets diepers: God komt juist dichterbij wanneer wij het niet meer weten.
Hij is geen toeschouwer van ons verdriet. Niet ver weg op een troon van onbewogen macht, maar gebogen over onze gebrokenheid, als een Vader die zijn kind in de armen sluit.
Een gemeenschap van troost
Laten wij als gemeenschap een plek zijn waar mensen met groot verdriet worden omarmd in de stilte.
Waar de psalm een brug wordt naar genezing.
Waar het lijden een plaats van ontmoeting met de levende God wordt.
Slotgedachte
Psalm 34:19 is geen belofte dat we geen lijden zullen kennen.
Het is een belofte dat we er nooit alleen doorheen zullen gaan.
"De Here is heel dicht bij."
Niet alleen in de vreugde van de zondag,
maar in de gebrokenheid van de maandag.
In de eenzame nacht, in het stille gebed,
in de gebroken stem van een mens.
Moge deze psalm ons troosten, inspireren en aansporen om troosters te zijn
en dragers van nabijheid,
net zoals onze God dat is.
Amen.