Terug naar de kern

In een wereld vol vragen over wie God is en hoe wij Hem kunnen kennen, blijft de Bijbel een bron van licht. Haar boodschap is geen verzameling ingewikkelde dogma's, maar een oproep tot vertrouwen, gehoorzaamheid en hoop. Wanneer we de Bijbel openen met een eerlijke, open blik zonder theologische bagage — klinkt er een eenvoudige, maar krachtige waarheid: er is één God, en één die door Hem gezonden is — Jezus, de Messias.

Door heel de Bijbel heen weerklinkt de overtuiging dat God één is. Niet als een abstract idee, maar als een persoonlijke, levende Vader. De bekende woorden uit Deuteronomium 6:4 spreken nog steeds tot het hart:

"De HEERE is onze God, de HEERE is één."

De Almachtige God is de Schepper van hemel en aarde — Degene tot wie Jezus bad, van wie Hij volledig afhankelijk was, en die Hij in Johannes 17:3 aanduidt als "de Enige ware God." In datzelfde vers maakt Jezus ook duidelijk wie Hij zelf is:

"...en Jezus Christus, die U gezonden hebt."

Het onderscheid is helder: God is Degene die zendt; Jezus is Degene die gezonden wordt.

De Zoon die gehoorzaamt en verheerlijkt is.

In de evangeliën wordt duidelijk dat Jezus God maar liefst 167 keer aanspreekt als de"  "Almachtige" Vader. Alles wat Jezus heeft, is Hem gegeven door de Vader. Ook wie tot Jezus komt, is door God zelf aan Hem toevertrouwd (Johannes 6:37; 17:6–9).

Jezus wordt in de Bijbel gepresenteerd als de Zoon van God — geboren uit Maria, vervuld met Gods Geest, bekrachtigd door wonderen, en trouw tot in de dood. Hij is de beloofde Messias, de Redder van de wereld. Zijn hele leven is een weg van overgave aan de wil van de Vader.

"De Vader is groter dan Ik." (Johannes 14:28)

"Alles wat Ik heb gezegd, heb Ik gesproken omdat de Vader het Mij heeft laten zien." (Johannes 5:19; 8:28)

Na zijn kruisdood lezen we hoe God Hem opwekt uit de dood en Hem verhoogt tot een unieke positie:

"God heeft Hem tot Heere en tot Christus gemaakt." (Handelingen 2:36)

"Want er is één God, en ook één Middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus." (1 Timotheüs 2:5)

Dit is geen mens die zichzelf verheerlijkt, maar een daad van God, die Zijn trouwe Zoon verheft. De Geest van God: Werkend, Leidend, Levendmakend

De Geest van God is Zijn adem, Zijn aanwezigheid onder de mensen. Zoals de Geest in Genesis over de wateren zweefde, zo zien we diezelfde Geest werkzaam door de profeten, door Jezus, en uiteindelijk in de harten van gelovigen. Het is een kracht die leidt, vernieuwt en leven geeft.

Geen Abstractie, maar Vertrouwen

Wie de Bijbel leest zonder vooraf gevormde systemen, ontdekt een geloof dat ademt van eenvoud en vertrouwen — niet van ingewikkelde logica.

Geloof dat God heilig is.

Geloof dat Jezus leeft.

Geloof dat de Geest werkt en ons vernieuwt.

Een Geloof zoals het in het begin verkondigd werd

Wanneer we kijken naar de eerste verkondiging in het boek Handelingen, horen we geen ingewikkelde formuleringen. We horen de eenvoudige oproep om te geloven dat God Jezus uit de dood heeft opgewekt, dat Hij de Messias is, en dat vergeving en nieuw leven door Hem mogelijk zijn.

De eerste volgelingen van Jezus predikten een God die één is, en een Zoon die door die ene God verhoogd werd. Het geloof begon niet met concilies of dogmatische systemen, maar met een opgestane Heer en een levende God.

Een uitnodiging tot verwondering

In een tijd waarin geloof vaak vervlochten is geraakt met tradities, systemen en eeuwenlange discussies, is het van grote waarde om terug te keren naar de Schrift zelf. Niet om een nieuwe dogmatiek op te bouwen, maar om met een open hart te luisteren naar wat er werkelijk staat.

Sterk Fundament: Van geloof naar verbondenheid en goede werken.

Wanneer we ons bezinnen op de kern van het geloof, rijst al snel de vraag: Hoe geven wij daadwerkelijk uiting aan ons geloof? Velen verlangen ernaar om niet terug te vallen op starre dogmatiek of religieuze formules, maar om te leven vanuit Gods Woord – met het hart én het leven geworteld in wat waarachtig is. Ons geloofsleven heeft dan een fundament nodig dat niet wankelt, maar stevig genoeg is om op te bouwen. Hier biedt de Schrift helderheid:

"Gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, terwijl Christus Jezus zelf de hoeksteen is" (Efeziërs 2:20)

Deze tekst spreekt over een fundament waarin het getuigenis van de profeten en apostelen samenkomt, met Jezus als hoeksteen. Van cruciaal belang is hier het besef dat de stem van Christus centraal staat. Is Jezus de door God gezonden Messias, leraar en voorbeeld. Zijn woorden zijn ons licht, Zijn leven onze richtlijn.

Niet elk woord of tekst uit het verleden hoeft voor ons normatief te zijn. Als een uitspraak van een profeet of apostel slechts eenmaal voorkomt, en niet in lijn is met de blijvende boodschap van rechtvaardigheid, barmhartigheid en waarheid zoals Jezus die onderwijst, dan zijn we daar niet automatisch aan gebonden. Het gezag ligt uiteindelijk bij het onderricht van Jezus zelf – de ware hoeksteen.

Verbonden met de ware Wijnstok

Jezus zei:

"Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer./ landman"

(Johannes 15:1)

Deze metafoor is veelzeggend. Christus is de bron van ons geestelijk leven; de Vader is de wijngaardenier die het leven verzorgt en zuivert. De gelovigen zijn de ranken: geroepen om verbonden te blijven met Christus. Buiten Hem is er geen vruchtbaarheid, geen ware geestelijke groei.

Deze verbondenheid is geen mystiek gevoel, maar een praktische realiteit. Jezus benadrukt dat wie in Hem blijft, vrucht draagt. Die vrucht is zichtbaar in karakter, gedrag en relaties.

De Vrucht van Discipelschap

Discipelschap wordt concreet in het dagelijks leven:

1. Karakter: liefde, nederigheid, trouw

2. Gedrag: Jezus navolgen, gebed, studie van de Schrift, en het delen van het evangelie 

3. Relaties: betrokkenheid, vergevingsgezindheid, en dienstbaarheid.

4. Rechtvaardigheid en Goede Werken:

Geloof zonder uitwerking blijft leeg. Jakobus benadrukt dit krachtig:

"Zo is ook het geloof op zichzelf, als het geen werken heeft, dood." (Jakobus 2:17).

Joden hebben dit lang begrepen als tsedaka – rechtvaardigheid – die zichtbaar wordt in goede werken: bidden, vasten, geven. Onze missie als gelovigen is om actief deel te zijn van Gods plan in deze wereld. Dat doen we niet om onze redding te verdienen, maar om Gods karakter te weerspiegelen. 

Jezus zelf bevestigde deze praktijk en gaf er richting aan. In Mattheüs 6 leert Hij ons hoe te bidden, hoe te vasten, en hoe te geven – niet om gezien te worden, maar om trouw te zijn aan de Vader in het verborgene. Wij mogen Jezus volgen in deze concrete daden van gerechtigheid.

Conclusie: Een Levend Fundament

Ons fundament is niet een gesloten systeem van leerstellingen, maar een levend en relationeel fundament: het getuigenis van de apostelen en profeten, met Jezus als levende hoeksteen. Daaruit groeien we – als ranken aan de wijnstok – in verbondenheid, vruchtbaarheid en waarheid.

Het ware geloof uit zich niet alleen in woorden of gevoelens, maar in daden van liefde, gebed, gerechtigheid en goedheid. Door in Christus te blijven en zijn voorbeeld te volgen, worden wij als ranken die vrucht dragen – niet voor onszelf, maar tot eer van God, de Vader van allen.